Μετά από 2 χρόνια, ελέω COVID, αποφάσισα να κάνω ένα μεγάλο...
Πρέπει σιγά σιγά να ετοιμάζομαι γιατί η Γαλλία πλέον είναι κοντά...
Αποφάσισα να κάνω ένα 600αρι με τους φίλους μου
Αρκεί να βγεί, αλλά να βγει με την παρέα..
Εξάλλου τα Brevet είναι ποδηλατοΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, δεν είναι ανταγωνιστικά
Και ο πρώτος κ ο τελευταίος ΙΔΙΟ μετάλλιο παίρνουν...
Την επιλογή την ανέλαβε ο πιο μεγάλος κ φυσικά πολύ έμπειρος Leonidas
Τελικά αποφασίστηκε να πάμε από την Ελευσίνα έως τον Πύργο κ φυσικά να γυρίσουμε κ πίσω...
Αυτά τα λεγόμενα flat Brevet έχουν ένα καλό κ ένα κακό...
Είναι μεν γρήγορα γιατί μπορείς κ κινείσαι με υψηλή μέση ταχύτητα 30-32 χαω αλλά κανείς συνέχεια πετάλι...
(Η αντοχή εξάλλου είναι απεριόριστη....)
Για την μετάβαση μου δυστυχώς δεν προνόησα να κλείσω νωρίς καμπίνα με αποτέλεσμα να κοιμηθώ σε καρέκλα όλο το βράδυ...
Η εκκίνηση (πιστεύω άστοχη επιλογή της διοργάνωσης, λόγω του οποίου αφού ήταν επί του συνόλου χωρίς επανδρωμένα κοντρόλ, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε νωρίτερα ή έστω ξημέρωμα Σαββάτου όπως κάνανε στα άλλα 600αρια του διημέρου) ορίστηκε στις 2200 από την Ελευσίνα.
Ο Κωνσταντίνος με μεγάλη του χαρά μου πρότεινε να με μεταφέρει στην Ελευσίνα
(είχα εξάλλου καιρό να τον δω 😂)
Στο καφέ Αρμολόι (που άλλαξε όνομα 🤪) άρχισαν να μαζεύονται οι συμμετέχοντες από νωρίς
Μισή ώρα πριν την εκκίνηση 2 άνθρωποι της ΠΕΠΑ σημείωναν ο ένας (ξεχνώ το όνομα του 😇) ποιος τελικά θα εκκινήσει, ενώ ο Zoo Scooter προσπαθούσε να εξηγήσει πως δουλεύει η εφαρμογή του (εξαιρετική κ εύκολη για εμένα, αλλά ρε φίλε έτσι χάνεις κάτι σημαντικό... Το χαμόγελο κ boost που δίνει ο controlιερης - τεσπα επιλογές είναι αυτές).
Εκεί ήταν και ο χιλιομετροφάγος Giorgos Papadimitriou με την ομαδάρα του Ποδηλατοβόλτες Φίλων - Πο.Φι. (εξαιρετικοί ποδηλάτες ΟΛΟΙ σας, συγχαρητήρια παίδες).
Η παρέα μου όλοι ντυμένοι στα άσπρα... Με το jersey από τους Ποδηλάτες Χίου / Podilates Chiou
(Εγώ δυστυχώς δεν πρόλαβα να την πάρω) μαζί μας θα ξεκινούσε κ ο χαμογελαστός κ λίγο γκρινιάρης Agisilaos .
Στην παρέα μας λείπανε και οι 2 Στυλιανοι
Ο Στέλιος Κερκετζες πάντρευε την κόρη του (να σου ζήσει φίλε), ενώ ο Στέλιος Γουλιέλμος εδώ και λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας για να διοργανώσει νέες διαδρομές από εκεί ψηλά 🥺🙏
Αφιερωμένο σε εσένα φίλε το 600αρι🙏
Ξεκινήσαμε ευτυχώς ακριβώς στην ώρα μας
Τα βράδια στα Brevet επειδή δεν ξέρεις αν είναι όλοι δίπλα σου κ ποιός είναι πίσω σου συνήθως φωνάζεις το όνομα του ...
Η απάντηση φυσικά σου δίνει μια χαρα...
Το πρώτο μου προσωπικό μου "μάθημα" είναι ότι δεν ξεκινάμε ποτέ μια βραδινή μεγάλη βόλτα με την σκέψη οτι ο φακός μου έχει μπαταρίες κ μάλιστα Duracell😂
Στο 15χλμ άλλαζε από μόνος του ο φακός την ένταση φωτισμού
Φυσικά έτσι δεν συνεχίζεις
Χρειάζεται αλλαγή μπαταριών
Διάλεξα ένα φωτεινό μέρος.... Είπα το γκρουπ μου να συνεχίσει κ θα τους έπιανα (χρειάστηκα φυσικά καμία 30χλμ για να τους "πιάσω"😂)
Στο μεσοδιάστημα έμαθα για κάποιο λόγο ο Άγης σταμάτησε κ γύρισε πίσω....🥺
Στον Ισθμό της Κορίνθου σταματήσαμε για να περιμένουμε τα δυο παιδιά που είχαν πάθει λάστιχο. Τον Giannis (που τον γνώρισα πρώτη φορά, άσχετα ότι έχουμε κάνει πολλά Brevet μαζί) και ο Λουίς (που στο τέλος πραγματικά δικαιολόγησε το όνομα του 🤪)
Έτσι βρήκαμε την ευκαιρία να εκτός από διατάσεις κ φαγητό να βγάλουμε κ κανένα βίντεο 🤓). Ο Stefanos εξάλλου σου δίνει ερέθισμα για όλα. Μπορεί να γκρινιάζει για 35 ώρες ποιός είναι ο λόγος που πήγαμε στο Brevet 😂)
Μόλις ήρθαν τα 2 παιδιά αρχίσαμε να περνάμε το ένα χωριό μετά το άλλο...
Στις μεγάλες αποστάσεις καλό είναι να βάζεις μικρούς κ γρήγορους (χιλιομετρικά) στόχους.
Έτσι στα 100χλμ στο Ξυλόκαστρο είχαμε σαν στόχο να βάλουμε κανένα σάντουιτς στο στομάχι μας φυσικά με την κόκα κόλα.
Εκεί βρήκαμε σχεδόν όλους όσους μας είχαν περάσει στον Ισθμό.
Επόμενος στόχος ήταν το Αίγιο...
Ξεκινήσαμε πάλι όλοι μαζί, με συνεχώς αλλαγές στην κορυφή του γκρούπ (έτσι ξεκουράζονται οι υπόλοιποι κ μπορεί να κρατήσει η ομάδα μια σταθερή μέση ταχύτητα)
Στο καφέ Cozi φτάσαμε γύρω στις 0500 (το 0430-0530 είναι μια κρίσιμη για εμένα ώρα, γιατί εκεί πρέπει οπωσδήποτε να κοιμηθώ έστω 20λεπτα). Είπα στον Λεωνίδα να με αφήσει 20λεπτα να γεμίσουν οι μπαταρίες μου. Στις 0530 ήμασταν και πάλι στον δρόμο για την Πάτρα!!
Ήταν πλέον 0730 όταν έτρωγα την γλυκιά μου μπουγάτσα με την μισο κιλό άχνη ζάχαρη 😂.
Καφεδάκι, γέμισμα παγούρια, αλλαγή γυαλιών γιατί ο Κωστιδης όλο το βράδυ είχε την ίδια ατάκα... (Βρε που σε ξέρω εσένα 😂) κ αλλαγή του jersey (τελικά επιβεβαίωσα οτι στα Brevet εφόσον έχω τσάντα μαζί μου είναι πιο άνετο το t-shirt)
Λίγο πριν ξεκινήσουμε έφτασε στο μαγαζί με "εντο" και το τρελοκομείο ο Apostolis (είχα να σε δω από κοντά σχεδόν 5 χρόνια φίλε 🤓🚴🇬🇷)
Πάντα μέσα στην καρδιά μου είσαι!
Τον δρόμο μέχρι την Πάτρα την έχω ξανακάνει αρκετές φορές...
Πλέον έμπαινα σε άγνωστα νερά (πρώτη φορά θα έκανα το δρομολόγιο Πάτρα-Πυργος)
Ξεκινήσαμε παραλιακά και να πάμε προς στην Καλόγρια. Εκεί στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο Verde al mare (έξω φυσικά🤪) μας περίμενε άνθρωπος της ΠΕΠΑ με κρουασάν κ κρύα νερά (σαν κρυφό κοντρόλ μιας και δεν είχαμε κάποια κάρτα να μας υπογράψει)
Εντυπωσιακό μου είπε ο Γιάννης Ευθυμίου είναι κ το πέρασμα μέσα από το Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου – Στροφυλιάς (αλλά δυστυχώς έφτιαχναν μια γέφυρα κ έτσι ήταν αδύνατη η πρόσβαση)
Φεύγοντας από το ξενοδοχείο ο Μουλακης "γέμισε" μια τρύπα με αποτέλεσμα να σκάσει το λάστιχο (οποίος τον ξέρει ή είδε το βίντεο μπορεί να καταλάβει τι έγινε)
Την επισκευή του ελαστικού την ανέλαβε ο Γιώργος
10 λεπτά μετά ήμασταν κ πάλι στον δρόμο.
Εντυπωσιακά ήταν τα ατελείωτα χωράφια με φράουλες και πατάτες στα χωριά Μανωλάδα, Μετόχι, Άραξος κλπ (λυπητερή εικόνα ήταν οι εργάτες των χωραφιών κ ιδίως η μεταφορά τους - τους ειδαμε στον γυρισμό που τους μεταφέρανε σε φορτηγάκι ψυγειακι με ανοιχτή την πίσω πόρτα 🥺)
Μετά από λίγα χλμ ήρεμου δρόμου βγήκαμε στο πιο επικίνδυνο μέρος του Brevet. Έπρεπε να ποδηλατισουμε στην ΕΟ για τον Πύργο σχεδόν 160χλμ (η μόνη δικαιολογία που μπορώ να φανταστώ για την ώρα εκκίνησης)
Τα αμάξια έτρεχαν με μεγάλες ταχύτητες κ ο ασφαλτόδρομος δεν ήταν κ ο καλύτερος (απορώ η Ιονία οδός δεν συνδέει τις 2 πόλεις?).
Με τα πολλά κ τα λίγα φτάσαμε γύρω στις 12 στο εστιατόριο του Νικόλα.
Το μαγαζί είχε έτοιμες μακαρονάδες.
Σχεδόν κατάπια την δική μου κ πήγα γρήγορα να ξαπλώσω μία ώρα (βρήκα κάποια χαρτόνια μέσα στο μαγαζί, φούσκωσα κ το μαξιλάρι μου (πλέον παντού το περνω μαζί μου) κ φανταζόμουν ότι θα με πάρει ο ύπνος στο λεπτό... Τελικά δεν κατάφερα να κοιμηθώ.
Τουλάχιστον ηρέμησα τα μάτια μου κ το σώμα μου.
14.00 ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής
Είχαμε άλλα τόσα χλμ να κάνουμε εξάλλου...
Η ίδια πάλι αίσθηση με τα αυτοκίνητα να τρέχουν, μηχανές να οδηγούν χωρίς κράνη κ πολλά εκκλησάκια στον δρόμο (τίποτα δεν είναι τυχαίο).
Εξω από το χωριό Λεχαινά ο Στέφανος ήθελε να αφήσει λίγο λίπασμα στα χωράφια (δεν έφαγε κ λίγο εξάλλου στο εστιατόριο 😂
Τελικά ρε συ Στέφανε έφαγες κ τις πατάτες 🤪? Δεν το πρόλαβα?)
Και οι υπόλοιποι τον περιμέναμε μέσα στο χωριό.
Εκεί ήταν και ένα κλιμάκιο πυροσβεστών
Αφού με ρώτησαν τα κλασικά...
Από πού ήρθατε? Πόσα χλμ? Τρώτε επάνω στο ποδήλατο?Δεν πονάει η σέλα? Δλδ τώρα θα ξαναπάτε στην Ελευσίνα?😂😂
Τους ρώτησα κ εγώ αν υπάρχει κάποιο μαγαζί σε κάποιο χωριό επι της ΕΟ που να έχει γλυκό ή καφέ...
Μου σύστησαν ανεπιφύλακτα να πάμε στο επόμενο το Κουρτέσι να φάμε ρυζόγαλο.
Πράγματι αυτό έγινε...
Βρήκα το μαγαζί κ μαζί με τον Διαμαντή φάγαμε ένα (από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει - το συστήνω ανεπιφύλακτα) -πηγα να πάρω και δεύτερο αλλά η κυριουλα ξαφνικά εξαφανίστηκε😂
Τελικά θα έχω ένα λόγο να ξανασταματήσω στο μέλλον 🤓
Η ώρα περνούσε κ η κούραση έβγαινε...
Πλέον η ΜΩΤ έπεφτε...
Λίγο πριν την παραλία της Κατω Αχαΐα μας βρήκε κ ο ανάποδος άνεμος...
Σχεδόν είχα "αδειάσει" σωματικά...
Ήμουν βέβαιος ότι δεν θα αντέξω κ τρίτη μέρα άυπνος (ή με μισαωρακια) στον δρόμο.
Εξάλλου είχαν περάσει 20 ώρες, είχα κάνει ήδη 400χλμ κ μου έμεναν άλλες τόσες ώρες για να κάνω τα υπόλοιπα 200.
Οπότε ο κύβος ερρίφθη...✔️
Στην Πάτρα μόλις φτάσαμε στο μαγαζί που έπρεπε να σημειώσουμε ότι περάσαμε, μπήκα στο booking και έκλεισα ένα δωμάτιο για λίγες ώρες....
Είχα αποφασίσει να κοιμηθώ για 8 ώρες (θα μπορούσα κ λιγότερες αλλά ούτε που με νοιάζει 😂)
Φυσικά κινητο, φακοί, Garmin μπήκαν στην μπριζα 😇
1850 έφτασα στο ξενοδοχείο
1930 είχα κάνει μπάνιο κ είχα φάει
1931 ο Μορφέας με είχε πήρε μαζί του 🤪
Το ξυπνητήρι το είχα βάλει στις 0200
(Ένα καλό κόλπο είναι να αφήνεις την υπενθύμιση στο τηλέφωνο κάθε 10 λεπτά ώστε να ξέρεις πόση ώρα περνάει ενώ ετοιμάζεσαι κ ντύνεσαι)
Στις 0230 ήμουν κ πάλι στον δρόμο
Δυστυχώς λόγω μίας απρόοπτης βλάβης της τελευταίας στιγμής στο Garmin του ποδηλάτου μου (άλλο ένα μάθημα για εμένα) δεν είχε μέσα την διαδρομή περασμένη, με αποτέλεσμα να "οδηγούμε" από την κοπελιά των Google Maps
(το αποτέλεσμα? +25 Χλμ 😂🚴)
Με έναν ρυθμό στα 25-28 χαω θα ολοκλήρωνα το Brevet σε κάτι λιγότερο από 38 ώρες κ το τελευταίο 200αρι σε 9.30 ώρες!
Μια χαρά δλδ 🤓
Ο δρόμος ευτυχώς ήταν σχεδόν άδειος κ ο αέρας σχεδόν ανύπαρκτος...
Οπότε ήταν ευκαιρία να δουλέψω λίγο μόνος μου....
Αλλά για να βρω ένα τέμπο χρειάζομαι έναν ρυθμό και το καλύτερος από τον Γιάννη Χαρούλη
Έτσι έβαλα την συναυλία που είχε δώσει το 2018 (συναυλία που έχω δει κ έχω ακούσει πάνω από 100 φορές σε προπονήσεις)
https://youtu.be/XU_yv9OGCqA
Στο Αίγιο σταμάτησα για ένα γρήγορο americano espresso (γιατί κ στο χωριό μου τέτοιο έπινα 🤪) (ξαδέλφη Voula την επομένη φορά που θα περάσω από εκεί θα σε χω ειδοποιήσει).
2 ώρες αργότερα στο Ξυλόκαστρο με βρήκε το ξημέρωμα και εγώ βρήκα ένα γκρουπ ποδηλάτων που λίγα λεπτά νωρίτερα είχαν φτάσει κ αυτοί (κρίνοντας από τα μισογεμάτα πιάτα ζυμαρικών 😉)
Άλλο ένα γρήγορο αμερικανό...
Επομένως στόχος να βγάλω τα πρόσθετα ρούχα στην Κόρινθο...
Σταμάτησα σε ένα περίπτερο της Κορίνθου ώστε να συνδυαστεί η στάση μου με το γεμίσμα των παγουριών μου.
Η περιπτέρου είχε σχεδόν τις ίδιες απορίες με τους πυροσβέστες...
Το κέρδος μου να μην πάρει λεφτά για το νερό, ενώ με κέρασε κ ένα κρουασάν 🥐
Τελικά το αντάλλαξα με ζελεδακια (ελέω περισσότερης ζάχαρη - άρα ενέργειας)
Ο ήλιος πλέον είχε σηκωθεί μια παλάμη, όπως έλεγε κ ο συγχωρεμενός ο παππούς μου. Με γρήγορους υπολογισμούς, θα έφτανα στην Ελευσίνα σε κάτι λιγότερο από 3 ώρες ακολουθώντας ένα καλό τέμπο...οσό μπορούσα φυσικά γιατί στα πόδια μου είχα και 550 χλμ!
Για καλή μου τύχη λίγα χλμ μετά τον Ισθμό, στο ύψος του Πύργου του Μερτίκα, βρήκα έναν "αγωνιαρη" από το Λουτράκι (που ποτέ δεν μου είπε το όνομα του) κ μου είπε "αν θέλεις κ μπορείς να ακολουθήσεις τον ρυθμό μου "κόλλησε" πίσω μου" (ποδηλατική ατάκα).
Το παλικάρι γερό να είναι, με πήγε μέχρι την γέφυρα των Μεγάρων σφαίρα, στην δε κακιά Σκάλα απόρρησα με τον εαυτό μου πως ανέβαινα στις ανηφόρες (τελικά ο ύπνος στην Πάτρα ήταν ευεργετικός)
Από την γέφυρα των Μεγάρων ήμουν πλέον μόνος μου.
Είχα εξάλλου να διανύσω αλλά 25χλμ
Τελευταίος στόχος?
Μπας κ προλάβω κ το κάνω σε κάτω από 37 ώρες!!
Η Ελευσίνα πλέον άνοιξε την "αγκαλιά" της να με υποδεχτεί. Στο φυτώριο φυσικά η καμήλα 🐫 ήταν εκεί (οι Brevetαδες λένε... Μόλις δεις την καμήλα τα βάσανα σου τελείωσαν)
Δυστυχώς έπεσα σε μια πορεία του πάμε (ελέω Πρωτομαγιάς) κ μέχρι να τους περάσω κ να φτάσω στον τερματισμό ήδη το ρολόι είχε περάσει τις 37 ώρες....
Τελικός χρόνος 37 ώρες και 4 λεπτά🎯🚴🇬🇷
Ευχαριστώ πρώτα από όλα την Madame μου Βερονίκη για τον χρόνο κ τον χώρο που μου δίνει ώστε να εκτονώνεται η περίσσεια ενέργεια μου
https://youtu.be/8BpQkw5a_mU
Ευχαριστώ πολύ τους ποδηλάτες Χιού (παρόλο που δεν φόρεσα την φανέλα, για τον λόγο που προανέφερα)
Τον φίλο μου Mathioudi και την #pyxidachios γιατί δίπλα σου μαθαίνω ΠΑΝΤΑ (στο έχω πει ότι είσαι ο brevetοπατερας μου)
Την εταιρεία #bluestarferries και #hellenicseaways που σε αυτές τις δύσκολες οικονομικά χρονιές μας στηρίζει μέσω των χορηγιών έκπτωσης που μας παρέχει.
Τον φίλο μου Αχιλλεας και την εταιρεία Korakis-Marinos που με βοηθάει με τις προπονήσεις κ ακούει τις καθημερινές μου ανησυχίες 😉
Τους φίλους Diamantis Podias , Giorgos Kostidis (άλλο ένα διακοσαρι έμεινε αγόρια🎯) και Παντελης Σταυρινουδης και τέλος όλους τους χορηγούς μας στους ποδηλάτες Χιού🥰
#podilatokinisi
@chioscity
#six2Greece
@spanogiannismarkos
#kovaniscustom
#chios_island
#cyclingteam
Τα υπόλοιπα τα λέμε στο μέλλον και σίγουρα στον δρόμο 🤪🚴🇬🇷🐎
#black_swan_stories
#one_life_live_it
